Verschillende eetstoornissen

Eetlust is de gezonde en natuurlijke zin in voedsel. Het is iets anders dan honger, dat is een veel sterkere prikkel. Psychische moeilijkheden, zoals bij een depressie, kunnen aanleiding zijn tot overmatig veel eten als tot verlies van eetlust. Iemand met anorexia nervosa eet nauwelijks meer, bij boulimia zijn er juist buien van heel veel eten, al dan niet gevolgd door braken.

Eetstoornissen

Anorexia nervosa en boulimia nervosa zijn de bekendste eetstoornissen. Zowel anorexia als boulimia verdwijnen zelden spontaan, behandeling is erg belangrijk.

Anorexia nervosa

Bij anorexia gaat het om een verkeerde interpretatie van de lichaamsomvang, dit heeft als resultaat dat iemand langdurig weigert om te eten en dit leidt tot ernstig gewichtsverlies. Anorexia ontwikkelt zich meestal in het begin van de adolescentie en komt meer voor bij vrouwen. Sociale druk om slank te zijn is een risicofactor. De oorzaak is niet bekend, maar sociale factoren spelen zeker een rol. Iemand met anorexia wil meestal niet toegeven dat er sprake is van een eetprobleem. Dat is ook de reden dat de behandeling moeilijk is. Ongeveer twintig procent van de mensen met anorexia herstelt volledig na behandeling, evenveel mensen blijven ziek en bij de zestig procent blijft de ziekte bestaan maar deze wisselt in ernst.

Boulimia nervosa

Bij boulimia nervosa is er sprake van vreetbuien gevolgd door manieren om een toename in gewicht te voorkomen. Ook deze stoornis komt meer voor bij vrouwen en stress kan een risicofactor zijn. Mensen met boulimie maken zich zorgen over hun gewicht en lichaamsvorm, maar ze gaan niet rustig lijnen. Ze hongeren zich eerst uit en daarna gaan ze onbeheerst eten. Na de vreetbuien proberen ze een toename in gewicht te voorkomen door bijvoorbeeld laxeermiddelen te gebruiken, door te braken of door extreem veel te gaan sporten. Bij ongeveer tachtig procent wordt het aantal vreetbuien door therapie teruggedrongen.

Behandeling is belangrijk!

Zowel bij anorexia als bij boulimia is het belangrijk dat iemand hulp krijgt. De eetstoornissen zullen zelden spontaan verdwijnen. Mensen kunnen zelf hulp zoeken, maar het kunnen ook familieleden of vrienden zijn die de aanzet geven. Als iemand erg is afgevallen of als de persoon zichzelf in gevaar brengt, dan kan ziekenhuisopname volgen.